Julie van Wattingen

15 april 1923 - 16 januari 2018

JUWA in haar eigen woorden (circa 1995)

Mijn opleiding kreeg ik aan de Koninklijke Academie voor Beeldende Kunsten in Den Haag en in Lausanne (Zwitserland). Ondere andere had ik als leraar Paul Citroen.

Na de academie heb ik mij met diverse disciplines bezig gehouden, waaronder het batikken (studie in Indonesië in 1981), glasmozaïeken, portrettekenen, zijdeschilderen, airbrushen en pastel. Momenteel werk ik veel met acryl en olieverf op doek. Ik ben steeds op zoek naar nieuwe mogelijkheden met andere materialen en ondergronden.

Belangrijk vind ik een evenwichtige compositie, zowel in kleur als in vorm en ritme. Voor mij heeft schilderen een grote verwantschap met muziek. Daarom luister ik onder het schilderen graag naar mooie klanken.

Mijn voorkeur gaat al sinds jaren uit naar het non-figuratieve. Daarin zie ik meer mogelijkheden om ongebonden te werken. Ik werk nooit met een vooropgezet ontwerp. Vaak begin ik met een paar lijnen en een kleur. Dit is genoeg houvast om het schilderij verder op te bouwen, wat soms een langdurig bekijken vergt. Het uiteindelijke resultaat is voor mijzelf vaak een verrassing. Zo blijft het schildergebeuren spannend.

Ik doceerde jarenlang aan creativiteitscentra. Van 1968 tot en met 1978 exposeerde ik in Den Haag en omgeving. Vanaf 1980 o.a. in Emst, Heerde, Apeldoorn, Kampen, Epe, Elburg, Oldebroek, Oostendrop, de Wijk, Meppel, Den Haag, Vaassen, Deventer, Nunspeet en Kortgene, waarvan in sommige plaatsen meerdere keren.